Muñeira

Muñeira
Oleo del pintor Portas Leirado

20 may 2011

O xoves día 19 de maio, participei nun recital de homenaxe a Lois Pereiro xunto aos meus compañeiros do grupo Diversos de poesía, aquí poño o cartel anunciador e o poema que recitei.

Poema póstumo (1992-94): Curiosidade


Saber que está un a morte
e o corpo é unha imaxe de batalla,
unha carnicería no cerebro.

Permitirías ti, amor deserto,
que nesta febre penitente abrise
a derradeira porta e a pechase
detrás miña, sonámbulo e impasible,
ou porías o pé
entre ela e o destino?

Novembro, 92

4 comentarios:

Concha L. F. dijo...

Desgarrador poema, coma todos os de Pereiro.

Unknown dijo...

Tes razón Concha, é un poema desgarrador porque sabe xa o final e tenta de agarrarse a ese pé ilusorio, coma se fora un cravo ardendo, por iso ten unha carnicería no cerebro, de pensar, de loitar contra ese destino.
Graciñas por seguir léndome.

Bicos

Maribel-bel dijo...

Lois Pereiro foi un descubremento maravilloso e doce coma un carámelo. Un fermoso poema. Biquiños

Unknown dijo...

Tes razón Maribel, foi un poeta breve pero intenso, cunha poesía desgarradora, verídica e fácil de comprender.
Graciñas por pasar por aquí e deixarme o teu comentario.

Bicos