Muñeira

Muñeira
Oleo del pintor Portas Leirado

6 jun 2012

Un beixo oblicuo




Reducín a túa posibilidade de fuxir, a cero,
cando  che din un beixo oblicuo
cerrando a comisura dos teus beizos.

A miña lingua recolleu os teus pensamentos,
transmitindo as miñas papilas os teus movementos,
antes de que estes se orixinaran
e así pararte en seco.

Non foi necesario mover outro músculo,
porque todos eles se distenderon,
provocando máis bicos e sorrisos.



Imaxe copiada de Imaxes de Internet.

Sen título




Deixa que os corpos se toquen,
que conecten os seus camiños,
que ao percibir os sentidos,
todas as súas partes se encaixen.

Coa calidez do teu,
quero eu rozar meu corpo,
para que note o teu corpo,
a música do arrolo meu.

Así corpo a corpo unidos,
teu muiñar e meus anhelos,
desterraremos os celos,
que nos deixaron durmidos.

Que ese letargo sufrido,
en anos de abstraccións,
quebraron as ilusións,
que tíñamos compartido.

Sendo este amor desatino,
sen mirar razoamento,
deixarei a miña voz ao vento,
confiando no ser Divino.