Muñeira

Muñeira
Oleo del pintor Portas Leirado

26 oct 2009

Urdindo contos


Es ese ar morno que bate na miña xanela,
esa raiola que refulxe no escuro da miña vida,
un oasis perdido neste deserto atopado,
unha canción sen eco no devalo da lúa.

Es o xerme da ledicia rebulindo para saír fóra,
a opción irresistible de seguir vivo, máis vivo,
a menciña curandeira da soidade balorecida,
a única solución para un proxecto de futuro.

E con todo, arrolo soños de metamorfose,
elucubro encontros audaces e transitorios,
matino viaxes tridimensionais no encoro dos afectos,
ou trato de urdir unha novela onde eu son o heroe
e ti, miña dona, a moza a quen salvo do xigante.