Teño que pedirche perdón meu amor máis feiticeiro,
porque este meu corazón éche un pouco mentireiro,
desde que lle implantaron nova enerxía, non o
controlo
é el quen di a quen quere e cando latexa máis ou
menos,
éche el o que empurra ao corpo para darlle un bico
as mulleres,
e nas apertas, nas apertas acelérase e fai inchar
o peito.
Sabes que cando vou contigo mándalle á cabeza que
xire
para mirar ás rapazas que pasan, eu só quero verte
a ti
miña xoia! pero é el quen puxa aos músculos e
vírame os ollos,
este trebello calquera día dános un disgusto!
porque ti pensas que son eu quen bole, quen mira,
quen lle chusca o ollo ás mozas e non é así miña
raíña!
É o músculo este que co marcapasos marca o que se lle
antolla,
non o podo suxeitar e fai todo canto quer, eu súfroo.