…nada

Remato de prostituír o meu poema,
quen o queira que o pague,
tamén vendín a miña ánima,
xa non me serve está moi negra,
o corazón vendinllo…
a un chatarreiro que o precisaba,
e o resto coma non interesaba,
queimeino no forno da casa,
para que non contaminara,
non deixo herdanza para non meter
a ninguén en gastos nin molestias.
Así pois non estou, nin serei máis,
tan so unha sombra macabra,
de quen puido ser, e non é nada.