Muñeira

Muñeira
Oleo del pintor Portas Leirado

25 ene 2011

Nunha noite coma esta

Tecín estes versos coa auga da acuarela,
son escravos doutros anteriores
que eran froitos de soños espertos,
de promesas baldeiras, de espellos convexos.

O urdido que aquí vou formando,
leva as cores das mentes dos meus compañeiros,
eles tamén agardaron o día de costas ao amencer,
pero como as súas ilusións restadas,
a xeada foi endurecendo as follas caídas.

Escoitamos o doce canto do paxaro,
as notas claras e concisas do seu coidador,
tiñamos asumido que non sempre é primavera,
pero desexabamos gromos novos.

Agora tocarás outra canción para acomodarme,
que soará donda e ao mesmo tempo leda,
que me fará soñar sen me durmir.

Déixame lembrar sen rozarme o corazón,
déixame coa miña saudade.