Por non ver tanto horror

Fun ao xardín do silencio


e alí vin a túa imaxe impartindo paz

as animas que partían,

mostrando que non xulgas

se non que reconfortas coa túa compañía,

axudando a traspasar o limiar.

Sen embargo que por vontade propia

tapes os ollos para non ver,

fíxome pensar que algo grave

querías ocultarlle a túa vista.

O mausoleo e o recordo

aos nenos mortos nas guerras,

faime comprender que é a ignominia,

eses horribles crimes cometidos contra a inocencia,

o que fai que ocultes teus ollos

para non ver as caras dos culpables.

Estes mártires ignorados non terán a súa imaxe nos altares,

serán anónimas vítimas esquecidas,

sen sequera un lugar onde seus nomes figuren,

serán …, coma din os señores das guerras,

danos colaterais e seguirán morrendo por todo o mundo.





Imaxe copiada de Grupo Búho