Muñeira

Muñeira
Oleo del pintor Portas Leirado

25 mar 2009

Bicos ao ar


Déixame os beixos meu ben,
a rentes dos meus beizos,
e se non estou,
bótamos,
que mos traia o ar,
con eles virá a túa imaxe,
recordos enguedellados,
teño saudade de ti,
preciso estar ao teu carón,
escoitar a túa voz,
sentir os teus aloumiños,
¡morro polos teus bicos!
¡morro por unha aperta túa!

12 comentarios:

fonsilleda dijo...

No sé dónde andas estos días. No lo sé, pero mientras sigas pariendo estos poemas, bien está el lugar en el que te encuentres.
Ya te lo he dicho: enguedellar es una de las palabras que se me enguedellan a mí habitualmente.
En serio, precioso.

Unknown dijo...

Estou no mesmo sitio Ana, non me movín de aquí, chámase Limiñón.
Encántame que che guste o meu poema paisana e agradézoche, que me leas e me digas estas cousas nos comentarios.

Un acio de bicos para ti.

Infiernodeldante dijo...

Como sexa, co vento ou o mar, pero que os bicos da amada cheguen. Moi boas letras para pedilos. Sempre é un gustazo lerche, irmán. Deixo un abrazo.

Unknown dijo...

Tes razón compañeiro, compre telos sempre preto e pedilos, hainos que pedir sempre para que se vexa o intres en telos.
É un pracer terte polas miñas verbas Dante.

Unha aperta.

brancalúa dijo...

Hola: bueno tienes un premio, pasate por mi blog para recogerlo
http://brancala.blogspot.com
Bicos

brancalúa dijo...

Hola Balteu. si que me paseo polo teu blog de vez en cando e gustame.Estou encantada de que me visites.O mundo dos blogs é un pouco así...non sabemos como pero aterrizamos neles. Biquiños

brancalúa dijo...

É cicais un estado marabilloso o de Enamorado......que eses bicos o ar volvan en formas de caricias.....Sorte e saúde

Brétema dijo...

Benquerido paisano, grazas pola túa visita a nosa casa e grazas por facer que poidamos ollar a túa. Parécenos interesante e formativa, enxebre e agarimosa. Gostaríanos agasallarte do mesmo xeito con que ti nos agasallaches (facéndonos visitantes asiduos do teu blog) pero non atopamos por ningures xeito de seguirte. "Quid pro quo"... Obrigado é corresponder a túa xentileza e farémolo engadindo a túa bitácora (blog) na nosa sección de "Páxinas amigas"

A xeito de comentario dicirche un segredo: Os bicos ao ar nunca se perden... expallanse e chegan rumorosos coma pingas de orballo que embelecen de "te quieros" a faciana do ser amado. Unha aperta, Grupo Poético Brétema.

Unknown dijo...

Moitas grazas polas túas visitas Brancalúa, é unha ledicia atopar unha pegada amiga, agradézoche os comentarios e os bos desexos.

Un acio de bicos para ti.

Unknown dijo...

Foi unha grata sorpresa atoparvos na rede, Brétema, posto que non sabía de vos, lin todo o que puiden con ledicia e co voso permiso, recuncarei cando poida.
Non tiña posto nada para “seguidores” porque non sabía cómo se facía, pero xa está posto.
Moitas grazas pola visita e volvede cando queirades, tamén é a vosa casa.

Unha aperta.

Anónimo dijo...

Hello,

I'm seeking help for the kids of Haiti.

I'm at this site for a non-profit group in which the main focus is to
building oppurtunities for the kids in haiti. If anyone wants to help then then please do so here:

[url=http://universallearningcentre.org]Donate to Haiti[/url] or Help Haiti

They provide kids in Haiti a positive outlook through education.

Please check it out, they are legitimate.

Please give

Unknown dijo...

I regret the confusion, but this is a purely literary blog, no other information or notification, please find another place to edit your writing.