¿Ti cres?

Onde van as verbas ocas?
onde os resentimentos de antano?
onde aquelo qué me dicías?
onde están os desenganos?

Hoxe disfrutas dese amor que te desborda,
ese amor que te enche e supera,
que é quizá un amor de primavera,
que disípache a lágrima e a dicha engorda.

Mañá será outro día, outra dúbida esquecida,
e dirás se valía o amor que denantes dábaseche,
mañá, ao espertar deste sono,
verás que ese tempo fíxose pequeno.

Volverás a ser escorregadiza,
a sombra escura, a fácil lágrima,
e a cumprir a túa penitencia,
imposta sen que mediara sentencia,
porque crees que es ti e que non tes cura.