Tes o meu corpo

Tes o meu corpo,

xa, tes o meu corpo pero non o meu espírito,

a miña anima, o meu sentimento máis profundo.

Tes o meu corpo e de il fas todo canto queres,

noto como obedece todos os teus requirimentos,

pero o meu espírito vaga libremente,

por campos de flores,

de cores que nin imaxinarte porías.

Me tes e son o teu escravo,

meu corpo está presto a atender

ata a máis leve das túas indicacións,

pero a miña mente …

ah, ela cruza vals fermosísimos,

perdese entre nubes de imaxinarias figuras

e consegue evadir sorrisos por entre os barrotes dos meus dentes.